Politechnika Warszawska jest jednym z ośmiu partnerów konsorcjum realizującego Projekt PolFEL, czyli polskiego lasera na swobodnych elektronach. Projekt uzyskał finansowanie z Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój. Polski laser PolFEL będzie się składał z czterech głównych części: źródło elektronów wyposażone w nadprzewodzącą fotokatodę, cztery nadprzewodzące kriomoduły przyspieszające elektrony do energii osiągającej maksymalnie 180 MeV, dwa undulatory, które wymuszą zakrzywianie toru ruchu elektronów w niejednorodnym polu magnetycznym oraz cztery stanowiska eksperymentalne służące do badań z wykorzystaniem wiązek elektronów i fotonów.
Instytut Systemów Elektronicznych Politechniki Warszawskiej jest odpowiedzialny za budowę systemu generacji i dystrybucji sygnałów referencji fazy dla projektu oraz systemu synchronizacji wyzwalania.
Pierwszy z systemów będzie odpowiedzialny za generację i dystrybucję sygnałów harmonicznych o częstotliwości 1300 MHz, a także zsynchronizowanych z nimi sygnałów heterodyny (częstotliwość jeszcze nie została określona) i zegarowych. Wspólną cechą generowanych i rozprowadzanych sygnałów będzie wysoka stałość fazy (poniżej 0,01^o lub rzędu dziesiątek femtosekund w dziedzinie czasu). Zespół projektantów pracuje nad technologią generacji sygnałów o bardzo niskich szumach fazowych oraz o małej wrażliwości na czynniki środowiskowe takie jak temperatura, które mogłyby wpłynąć na stałość fazy sygnałów. Wstępny schemat blokowy głównego systemu generacji sygnałów pokazany jest na rysunku poniżej.

System synchronizacji wyzwalania dla projektu PolFEL zapewni generację oraz dystrybucję cyfrowych sygnałów wyzwalających (tzw. trygerów) poszczególne zdarzenia w pracy akceleratora takie jak np. start wysyłania wiązki elektronów. Sygnały wyzwalające będą niosły zakodowane informacje umożliwiające jednoznaczną identyfikację danego zdarzenia, takie jak rodzaj i czas wystąpienia danego zdarzenia oraz jego numer identyfikacyjny.